Ayten Tarım :SEN GİTTİN, DAĞIM DEVRİLDİ

Ah be sevgili
Yokluğunda
Neler neler bitti, bir bilsen ...!
Sen gittin dünyam yıkıldı
Sen gittin, yüreğimde azığım bitti
Kor ateşlerde dağlandım
Sen gittin, dağım devrildi
Kayalar bir bir üstüme yuvarlandı
Sen gittin, toprağım
Çoraklaşıp çöle döndü
Tarlamda açan gelincikler kurudu
Buğday başak sürmedi ...
Sen gittin altın kafesteki
Bülbülün ötmez oldu
Sen gittin hazana dönen yüreğimde
Çakallar cirit attı
Baykuşlar tünedi ...
Sen gittin yarasalar
Damarlarımdaki kanı çekti
Hayat zincirlerim koptu
Öldüm öldüm şu virane bedende
Yeniden dirildim, gençliğim bitti ...
Sen gittin, gülen yüzümün
İnci taneleri döküldü
İçimdeki nehirler, ırmaklar
çağlayanlar durdu
Sen gittin, dünyam bitti
Ben yaşarken öldüm vefasız ...
Elim kolum dalım kırıldı
Umutlarım bitti
Şu bedende, ne atacak kalp
Ne de nefes alacak can kaldı...
Gel be vefasız, gel de !
Yüreğimdeki senli günler
Yeniden başlasın
Dağımda fidanlar yeşersin
Altın kafesteki bülbül şakısın
Tarlanda ekinim buğday versin
Bolluk,bereket içinde
Yüreğimdeki azık çoğalsın
Gelincikler çicek açsın
Gülen yüzümde
Tebessüm dolu inciler sıralansın
Gel gel de ırmaklar, nehirler
Çağlayanlar gürül gürül çağlasın
Yüreğimizde, içimizi ısıtacak sevgi
Parmağımızda alyans
Evimizde dumanı tüten baca olsun
Bağımızdan üzüm
Gönül bahçemizden
Aşkın meyvesini toplayalım
Hayat yeniden yeşersin
Mutlu, mesut bir ömür
Cennetin AŞKINI yaşayalım
Gel be VEFASIZ ....Ayten Tarım-KHA.