Yaşanır mı hiç tek başına? Ben yalnızdım hep ağlarken. Canım çok acısada, Çabaladım yaşam adına. Vazgeçmedim mutlu olmaktan. Nereden başlasam ki anlatmaya? Hep çıkıp gidesim geldi uzaklara. Yaşamaktan vazgeçmek yerine, Her sabah umutla uyandım. Yüreğim susmadı hiç,şükrettim Allahıma. Özlemle büyüttüm içimde sevdiklerimi. Sarılmak istedim bulamadım kimseyi. Canım acıdı haketmesem de. Nefes almakta güçlük çektim. Yalnızlığı sevdim,kalabalıkta da olsa. Dışım da gül açsada içimi yosun bağladı. İçimi dökmeliyim bir gün uzun uzun. Bak ömürden bir gün daha bitti, Mutlu olmadan, sevip sevilmeden. El salladım hayata, Bir gün yolu düşerse uğrasın diye, Haber yolladım,kimbilir.
0 Yorumlar